Kogo wspieraliśmy?
Jak zawsze docieraliśmy do Polaków na Kresach, w tegorocznej edycji kolejny raz udało nam się dotrzeć do nieznanych nam wcześniej lokalizacji i społeczności, wzmocnić bieżące kontakty. Wspomagaliśmy środowisko kombatanckie (niestety niknące w oczach), sybirackie, seniorów, rodziny wielodzietne, potrzebujących, polskie szkoły i parafie, Polaków działających na rzecz utrzymania polskiej kultury, języka i historii na Kresach.
Docieraliśmy do różnych miejsc, rejonów, obwodów na Litwie, Łotwie i Ukrainie, wspieraliśmy Polaków z Białorusi.
Na Ukrainie odwiedzaliśmy obwody lwowski, tarnopolski, wołyński, docieraliśmy m.in. do Lwowa, gdzie prężnie działa Centrum Polskiej Kultury Odra-Niemen-Dniestr, nasz lwowski oddział, czy do Czortkowa, do zaprzyjaźnionych sióstr Dominikanek.
Litwę zjeździliśmy niemal wzdłuż i wszerz, odwiedzając aż 10 rejonów w trakcie 16 wyjazdów. Byliśmy w rejonach jezioroskim, kiejdańskim, kowieńskim, radziwilskim, szyłokarczemskim, święciańskim, trockim, wileńskim, wisagińskim i oczywiście solecznickim.
Na Łotwie odwiedzaliśmy m.in. polskie społeczności w Jeglawie, Rezekne, Lipawie, czy Dyneburgu, zostawiając tam niemal 5,5 tony darów.
Oczywiście nie zabrakło wsparcia dla Polaków z Białorusi, o szczegółach jednak napisać nie możemy.